قدمت هنرهای نمایشی در ایران، به قدمت تاریخ ایران است، اما عمر ادبیات نمایشی و تئاتر جدید ایران حدود یک و نیم قرن بیشتر نیست. ادبیات نمایشی و تئاتر جدید که اولین رخدادهای آن از مواجهه نویسندگان و هنرمندان ایرانی با تئاتر غرب به وقوع پیوست، گاه به گسست و گاه به پیوست با هنرهای نمایشی پیش از خود اقبال داشته است. از این رهگذر آزمون و خطا، مسیر اصلی شاغلین و فعالان این حرفه بوده است و آموزش های دانشگاهی و علمی نیز پیش از آنکه به مباحث و بنیان های نظری ابتنا کند، همواره دستخوش این آزمون و خطاها بوده اند. از سوی دیگر هنرهایی همچون سینما، تلویزیون و هنرهای دیجیتال نیز که حاصل رویکردهای فناورانه به هنرهای بصری و دراماتیک است، قدم های اولیه و در عین حال بسیار محکمی در کشور ما برداشته است. افزون بر این مطالعات این دو حوزه یعنی هنرهای نمایشی و هنرهای دیجیتال نیز به مطالعات بینارشته ای هنر راه یافته اند و عرصه های نظری، فنی و تجربی این رشته ها به زیور دانش و مطالعات دیگر حوزه های علوم انسانی و هنر نیز آراسته شده است. آنچه امروز بیش از هر زمان دیگر ضروری می رسد، به اشتراک گذاشتن حاصل مطالعات و پژوهش های محققین و اساتید این رشته‌های هنری است.
دانشکده هنر دانشگاه دامغان در راستای اهداف پژوهشی و آموزشی بر آن است تا در چهارمین همایش ملی هنرهای نمایشی و دیجیتال دانشگاه دامغان در چهار پنل تخصصی تئاتر، سینما، تلویزیون و بینارشته ای امکان ارائه دستاوردهای علمی در موضوعات متنوعی را پژوهشگران فراهم آورد. بدین منظور با دعوت از اساتید و صاحب‌نظران این حوزه، شورای علمی این همایش ملی تشکیل شد. طی برنامه‌ریزی‌های انجام شده بناست همایش در 17 و 18 خرداد ماه به صورت حضوری در دانشگاه دامغان و برخط برگزار می شود. شایان ذکر است مقالات برگزیده این همایش در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) ثبت و در کتاب مجموعه مقالات این همایش منتشر خواهد شد